Что эта 15-летняя сельдь себе позволяет? https://vk.com/id500328721Паблик с её рэпом https://vk.com/vrennv
>>194017364+1Все правильно говорит про трусливых омежек. Только и можете что сплетничать о девочке на дваче.
>>194017341Как же мне ее было жаль. Жаль даже сильнее, чем Хатико. Сукк, так обидно ее слили. Она была богиня в сериале. Ех...
>>194017400>>194017364А почему эта сельдь называет Россию пидерахой? Что это дерьмо инфантильное живущее на мимкиной шее себе позволяет? Где отряды Путина?
Свинорылое уебище с карими говноглазами пытается самоутвердиться за счет омежек? Или че тут? Мне просто лень этот говнотред читать
Я вообще не понимаю, че за беспредел вы тут устроили. Няшная тянучка доминирует над вами, а вы все в штыки воспринимаете. Включили бы режим куколдини и начали бы делать контент с ней.Эх жаль личка закрыта у нее, я бы написал какая она принцесса, а вы все чмошники и завистники>>194017399Сладкий, иди нахуй :3
>>194016743 (OP)Бля, какая же она охуенная. 15-ти летняя исполнительница, артистка, музыкантша, очень красивая, смелая, понимает, ху из ху и указывает опущенным псам их место, ибо ей противно, что гной а-ля двачер отравляет ее воздух.Вылизал бы ей ножки но только после того, как ей будет 18, товарищ майор. Эту няшу ждет большое и богатое будущее.
>>194017711Хуя говножуй как лопнул, надеюсь никого из присутствующих не зацепило.Она идеальная. Такая никогда не будет с тобой, вот ты себя и убеждаешь что с ней что-то не так.
Хуя шаболда оперативная.2 часа назад последний раз заходила, а как я написал, через 10 секунд в бан улетел
>>194017834Выглядит как самоподдув всратой селедки, которая сама тред создала что бы повниманиеблядствовать и семенит итт. И меня, как чистого норда, не интересуют чернявые хачетян
>>194017999>Выглядит как самоподдув всратой селедки, которая сама тред создала что бы повниманиеблядствовать и семенит итт. И меня, как чистого норда, не интересуют чернявые хачетян
Ее продюсер - александр мельник если кому интересно знаком со всей этой шаболой, спрашивайте свои ответы
>>194018057Зачем же ты запостил красивую аниме девочку? Заметь, у нее голубые глаза и светлые волосы, прям как у меня. Чернявые хачевки с говноглазием должны быть уничтожены
>>194018142ничего, от а до я спродюсированная пизда как 1 проэкт, пихали везде куда не надо, думает что поп-рейв-звезда - на деле пол зала уходит, накой никому не нужна но денег приноситумом обделена, ебется кисло
>>194016743 (OP)накинте шебм плиз, как пиздят анонов, за то что они решили не быть анонами, заранее спс, а то зря что ли я анон
>>194018283дурачок, нахуй ты пишешь, если нихуя не понимаешь. ты сравниваешь условную mirele и вренну, у них разная аудитория. На рейве тебя послушают, а не в ск, вк или еще где. Разные движения вообще. 1к для коф-помойки - это супердохуя. У нее БОЛЬШАЯ аудитория.>>194018292обычная современная пизда с интересами аля закинуться, житьпокамолодая и вся эта подзалупа
>>194018132>Зачем же ты запостил красивую аниме девочку? Заметь, у нее голубые глаза и светлые волосы, прям как у меня. Чернявые хачевки с говноглазием должны быть уничтожены
Вобщем то, хоть и ебало дегенаритивное, но рассуждает правильно. Или кто то тут себя до сих пор избранным считает, высокоинтеллектуальным, отважным белым войном? Я не тралю сейчас. Дискасс
>>194018534>Вобщем то, хоть и ебало дегенаритивное, но рассуждает правильно. >Или кто то тут себя до сих пор избранным считает, высокоинтеллектуальным, отважным белым войном? >Я не тралю сейчас. >Дискасс
>>194018498Сидит такой чушок на анонимном форуме и обсирает за спиной красивую, успешную знакомую, которой в жизни в глаза смотреть побоится. Жаль тебя.
>>194018567хочешь поспорить со мной чуханом, будучи сам чуханом. кмон братишка, нам нечего делить и доказывать что то друг другу
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Хз мож кому то и нравится её реп но рифмы у неё простые.Пока что ед девушка репер который умеет складывать рифмы.https://www.youtube.com/watch?v=D5In0pjm5OE
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha >Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
>>194016743 (OP)>2Ну да ну да когда показатель интеллекта и чувства такта это: - оскорблять большую группу людей по признаку нахождения на имиджборде- оскорблять ещё большую группу людей по признаку рождения в какой либо части света (стране) каверкая название этой страны.По моему на лицо ей не плохо бы насрать 282.
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
>>194016743 (OP) Самое забавное, судя по ее лексикону, дурочка и сама тут кучу времени сидела. А теперь девочке внимания захотелось.
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae). Episcopus (Graece ἐπίσκοπος 'custos, curator') circiter ab anno 100 nomen est praefecti Christianae communitatis in urbibus cum vicis vicinis. Territorium episcopi dioecesis (Graece: διοίκησις "administratio") dicitur, urbs est sedes episcopalis. Ubi Germani sunt christianizati, in regionibus eorum non erant urbes, quare dioeces magni circuli rustici factae sunt. Etiam his diebus in terris ab Alpibus in septentriones versus dioeceses multo maiores sunt quam e.g. dioeceses in Italia sitae, ubi iam Antiquitate urbes maiores erant.Antiquitate posteriore provinciae ecclesiasticae profectae sunt. Provincia ecclesiastica plures dioeces continet, quarum caput est metropolita sive archiepiscopus. Sedes metropolitae (sive archiepiscopi) est metropolis (Graece: Μητρόπολις "urbs materna"). In Ecclesia Catholica metropolitae gravitate paulatim deminuti sunt, ut hodie tantum habeant principatum honorificum.Usque ad annum 451 quinque graves metropolitae Romae, Constantinopolis, Alexandriae, Antiochiae et Hierosolymorum patriarchae factae sunt. Controversia inter Romam et Constantinopolim effecit, ut ecclesia orientalis se denique ab orientali (Orthodoxa) separavit.Hodie sunt plus quam 10 patriarchatus, patriarchatus maximi momenti est Constantinopolis. In oriente solus patriarcha Romanus erat, qui plurima iura in se traxit, cum patriarchatus orientales plus autonomiae conservarent. Quaedam dioeces orientales per annos se Ecclesiae Romanae conciliaverunt (vel "unitae" sunt), plerumque principibus auctoribus ut puta in Transsilvania vel in Ucraina. Ecclesiis Maronitarum et Italo-Albanica exceptis omnes ecclesiae unitae ex ecclesiis orthodoxis vel orientalibus ortae sunt, a quibus se subordinatione papali segregaverunt. Itaque hodie variis locis plures episcopi sunt, ut puta episcopus orthodoxus, episcopus ecclesiae cum Roma unitae et episcopus Latinus. Ecclesiae unitae ritum ecclesiae originalis conservabant et inde nomina deducunt (e.g. Graeco-Catholicae).
\гороскопСегодня звезды встали таким образом, что ты можешь запилить ориджинал контент. Однако, есть риск испытать боль в анусе. Поэтому Двач советует тебе заниматься тем, чем хочешь. А чего ты хочешь, не можешь понять, потому что ежедневная рутина убивает в тебе все живое, ты как робот, который уже ничего не хочет.
>>194017117Что с тактом? Блядь кто эти лайны писал? Бездарность,вам только на щенячем анусе играть...про актерскую игру я в обще молчу
>>194016743 (OP)Ну это не логично, корзина соседа убьёт но передаст за проезд, иначе это крутой альфач который будет кличать себя вором в законе и погремуху себе Жухлый сделает.
>>194020314В Питере проктологи извлекли из анального отверстия 14-летней школьницы вареную колбасуВ Питере проктологи извлекли из анального отверстия несовершеннолетней школьницы варёную колбасу. Об этом нам сообщил источник в мед. кругах.29 марта 14-летняя школьница Елена Давыдова, пока родители ушли в гости к соседям, уединилась в душевой комнате, куда она с собой принесла колбасу "Мясницкий ряд для завтрака из мяса птицы охлажденная" и решила ввести ее в анальное отверстие. Школьница смазала пальцы руки и вставила в попку сразу 3 пальца, они вошли легко, ритмичные движения растягивали колечко и вскоре она добавила туда четвертый палец и уже во всю принялась трахать себя ими, однако девочке этого показалась мало и она засунула большой палец к остальным. Девочка больше не трахала себя пальцами, а крутила рукой растягивая анальное отверстие и продвигая вперед руку. Когда необходимая растяжка была получена, школьница принялась вводить в свои недра варёную колбасу, обильно смазав её смазкой. Она почувствовала, как широкая колбаса вошла на половину, боль была не выносимой, школьница стонала и боялась, что колбаса разорвет ей попу. Еще движение и колбаса была у внутри школьницы, колечко ануса сжалось и она выкрикнула одновременно выдохнув.Однако извлечь колбасу из анального отверстия школьнице не удалось, она дождалась прихода матери домой и посетовала ей на проблему, та решила извлечь колбасу из дочери, она попыталась зацепить ее ложкой, но безуспешно, пришлось вызывать карету скорой помощи.Врачи скорой передали школьницу в руки проктологов. Проктолог поставил школьницу на ректоскопическое кресло раком, вставил в нее тубус ректоскопа и в ярком свете увидел колбасу, которая находилась верхнеампулярном отделе прямой кишки.Проктолог попытался захватить колбасу биопсионными щипцами, однако не вышло - щипцы только откусывали от колбасы кусочки. Тогда в ход пошли щипцы для полипов - результат такой же. Проктолог попытался одеть колбасу в петлю - безуспешно. Пришлось вызывать анестезиологов. Когда наркоз был дан, проктолог нащупал верхний конец колбасы через расслабленную брюшную стенку, надавил на него и провел колбасу к выходу. Колбаса родилась из школьницы. Целый батон, правда слегка покоцанный с одного края, марка "Мясницкий ряд для завтрака из мяса птицы охлажденная". Когда школьница проснулась, то ей посоветовали не проводить опыты над своим телом, так как это все может закончиться нешуточным травмированием.
>>194021065Шлюшка взорвала чаты хуесосов Овации, ваши овации аплодируйте, Дрын ты где? Будешь её парнем, пока в чартах не взлетит.
>>194016743 (OP)даа, ахуенный метод пиара своего говнотворчества через двачи пацаны, не ведитесь на хуету
Анон, ты совсем уже ебанулся?Тебе напомнить правила НОРМАЛЬНОЙ травли? Всегда Испокон веков блеать аноны травили только ради лулзов. Just for lulz, блять. Какого хуя вы теперь такие обиженные? Каких лулзов блять можно сорвать с 15-ти летней тупой пизды, которая даже предложение построить нормально не может?Я хуею, двощ миня абазвали((( Двощ давайти затравим((ебучее поколение впарашных детей
>>194023794Анон, смотри шире: эта маленькая шлюшка пиарится, ведь у неё только вышел новый трек. Сходи послушай пару её треков, оцени непредвзято, оставь комментарий - почему бы не дать ей того, что она добивается? Разве она этого не заслужила, обманув легивон в очередной раз?
>>194023922Анон, я уже слишком стар для всей этой хуйни. Честно уже не могу разобраться, высер это обиженки, самопиар этой сельди или постметаирония в четвертом измерении от очередного шутника, решившего потроллить двачсложно все это, раньше проще было
Блять кто это, зачем это, для чего это тут? ОП, уебывай нахуй отсюда и обсуждай эту хуйню на перемене у себя в школе. Хуесосы блять